Kıbrıs meselesi, sahip olduğu güvenlik ve siyasi önem açısından Türkiye’nin iç
ve dış politikasında “milli bir dava” olarak kabul edilmektedir. Bu politikanın
oluşumunda adanın jeopolitik ve jeostratejik konumunun yanında, zengin
hidrokarbon ve doğal gaz yatakların bulunmasıyla ekonomik olarak da önemli bir
manivela gücü olması yatmaktadır. Bu makale, Kıbrıs meselesinin değişen dinamiği
çerçevesinde Türkiye-Yunanistan ilişkilerinden çok taraflı ilişkilere nasıl evrildiğini
araştırmaktadır. Özelde, Kıbrıs meselesinin küresel bir boyut kazanmasını üç farklı
dönem ışığında incelemektedir: Kıbrıs sorununun uluslararasılaşması (1950-1980);
Kıbrıs sorununun Avrupalılaşması (1980-2004); Kıbrıs sorununun hibrit dönemi
(2004-2020). Her bir dönemi mercek altına alarak analiz eden makale, Yunanistan ve
Güney Kıbrıs'ın taammüden meseleyi iki taraflı ilişki bağlamından çok taraflı düzeye
taşıma politikasının, kendi ulusal çıkarlarını meşrulaştırmayı amaçlayan bir politika
olduğunu iddia etmektedir. Kıbrıs konusuna farklı küresel aktörlerin müdahil
olmasıyla ortaya çıkan asimetrik yapı, adada uzun vadeli bir çözüme ulaşmanın
önündeki en büyük engel olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Abstract
The Cyprus issue in Turkish Foreign and domestic policy is predominantly
considered as a ‘national cause’ since its significance has often been perceived as
having both a security and politic leverage. With the recent exploration of rich
hydrocarbons and natural gas in the Eastern Mediterranean, Cyprus now also
constitutes an economic ascendency for Turkey. This article scrutinises the changing
dynamics of the Cyprus issue from bilateral to multilateral levels. In particular, it
seeks to explain how the Cyprus issue has evolved from a Turkey-Greece affair to
international relations. This paper identifies three broad periods which set the
position of the Cyprus issue globally: Internationalisation (1950-1980);
Europeanisation (1980-2004); Hybrid period (2004-2020). By analysing each period,
this paper claims that Greece and South Cyprus have knowingly pursued a policy to
transform the Cyprus issue from the bilateral level to a multilateral dimension, aiming
to legitimise their disputed Cyprus policy by bringing foreign actors into the question.
This article concludes that a proliferation of global actors on the Cyprus issue causes
an asymmetric relationship which poses a formidable obstacle to reaching a longlasting
resolution over the island.
Künye
Turhan, Y. (2021). Pendulum Swings in the Cyprus Issue: Between Internationalisation to Europeanisation Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi, 4(1), 21-37. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tsbder/issue/60861/902201
Anahtar Kelimeler
Dış Politika, Uluslararasılaşma, Avrupalılaşma, Türkiye, Yunanistan.
