Bulgaristan’da yakın zamana kadar yaşanan kitlesel göçlerin büyük bir bölümünü ülkede yaşayan Türkler ve diğer etnik gruplar oluşturmuştur. Farklı etnik kimliklerden oluşan toplulukları mümkün olduğunca ülke dışına göçe zorlamak ve Bulgaristan’da etnik açıdan homojen bir nüfus yapısı oluşturma yönündeki milliyetçi politikanın bir sonucu olan bu göçlerin son örneğini 1989 yılındaki Zorunlu Göç oluşturmuştur. Geçiş süreci, tüm kesimden vatandaşların gelişmiş ülkelere göç ettiği yeni bir dönemin başlangıcı olmuştur. 1989 zorunlu göçü ve öncesindekiler siyasi saiklerin bir sonucu iken, geçiş sürecinden sonraki göçler ağırlıklı olarak ekonomik ve toplumsal nedenlerden kaynaklanmıştır. Geçiş ve AB süreçlerinde toplumsal güçlerde ve siyasi parti sisteminde yaşanan değişim ülke içindeki azınlık ve etnik gruplar ile yurt dışına göç etmiş vatandaşların siyasi temsili bakımından gerilimli ve ikircikli bir durum meydana getirmiştir. 2009 seçimleri sonrasında aşırı sağcı ve milliyetçi partilerin iktidar ortaklığına kadar yükselmesiyle birlikte yeni bir aşamaya girilmiştir. Bir taraftan seçme ve seçilme hakkına ilişkin düzenlemelerde vatandaşların ikamet ettikleri ülke ve ikinci bir vatandaşlığa sahip olma durumuna göre farklılaştırma yapılmıştır. Diğer taraftan ise uygulamada özellikle Türkiye’de yaşayan vatandaşların kullandığı oylara karşı söylem ve yargı süreci yaşanmıştır. Bu çalışma, Bulgaristan’da siyasi temsil ve milliyetçilik etkileşimini kuramsal olarak Avrupalılaşma çerçevesinde siyasi parti sistemi ve yurt dışında yaşayan vatandaşların seçme ve seçilme hakları üzerinden ele almaktadır.
Abstract
Until recently, the majority of the mass emigrations consisted of Turks and other ethnic groups in Bulgaria, a country that was historically as their place of origin. The latest example of these mass movements was the Forced Migration of 1989, a nationalist policy that was designed to compel ethnic groups with varying identities to emigrate to the maximum extent possible, thereby creating an ethnically homogeneous population in Bulgaria. The transition process has signalled the beginning of a new era during which citizens from all demographics have migrated to developed countries. The migrations that occurred following the transition process were primarily motivated by economic and social factors, as opposed to political motives, which were the primary factors behind the Forced Migration of 1989 and the preceding migrations. The representation of minorities and ethnic groups within the country, as well as citizens who have migrated abroad, has been the subject of a contentious and ambivalent situation as a result of the changes in the social forces and the political party system during the transition and EU processes. The 2009 elections marked the emergence of far-right and nationalist political parties as new partners in coalition administrations, indicating a new era. On the one hand, regulations have differentiated the right to vote and election based on the country of domicile of citizens and whether they hold a second citizenship. Consequently, authorities have implemented judicial processes and discourses that are in opposition to one another, with a particular emphasis on voting rights of citizens who reside in Türkiye. The present study explores the correlation between political representation and nationalism in Bulgaria within the theoretical framework of Europeanization, focusing on the political party system and the voting and election rights of citizens residing abroad.
Künye
Şen, S. (2024). Geçiş ve AB Üyelik Sürecinde Bulgaristan’da Göç, Siyasi Temsil ve Milliyetçilik. Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi, 7(2), 125-139. https://doi.org/10.59886/tsbder.1551239
Anahtar Kelimeler
Avrupalılaşma, Bulgar Milliyetçiliği, Hak ve Özgürlükler Hareketi, Çift Vatandaşlık, Göç
Keywords
Europeanization, Bulgarian nationalism, Movement for Rights and Freedoms, Dual Citizenship, Migration
