Halife Hafter’in 4 Nisan 2019 tarihinde Ulusal Mutabakat Hükümeti’ni (UMH)
devirmek üzere başlatmış olduğu saldırı, Türkiye’nin UMH’ye verdiği destek sonrası
siyasi bir sürece indirgenmiştir. Ancak bu siyasi süreci, sahadaki görünür aktörlerden
ziyade uluslararası toplum şekillendirmektedir. Fakat ateşkeste ve siyasi sürecin
devlet inşasına dönüştürülmesinde Libya halkının Trablus ve Bingazi’de başlattığı
sokak gösterileri etkili olmuştur. Öte yandan otoriter rejim – bölünme – beka – devlet
inşası doğrusalında kalıcı belirsizlikle nitelendirilecek güven(siz)lik ortamı, düzen
tesis etmenin olabilirliğini tartışılır hale getirmektedir. Ancak Libya halkının, 2011
yılında başlatmış olduğu devrim, ‘an’ı şekillendirebilecek niteliktedir. Bu doğrultuda,
araştırma öncelikle çatışma ortamının dinamiklerini ve Türkiye’nin UMH lehine tavır
alması gibi dönüm noktalarını ele almaktadır. Uluslararası toplumun, Türkiye ve
Rusya’nın elde ettiği inisiyatifi dizginlemek uğruna ateşkes ve siyasi süreç gayretleri
incelenmekte ve ancak Libya halkının gösterileri sonrasında yerel aktörlerin tavır
değişikliği tercihinde bulunduğu görülmektedir. Ulaşılan sonuç, çatışma ortamı ve
devlet inşası düzlemindeki seçenekleri ‘kalıcı belirsizlikten’ çıkartacak sürecin ancak
Libya halkı tarafından tayin edileceğini ortaya koymaktadır.
Abstract
The assault of Khalifa Haftar, which has started on 4 April 2019 and aims to
topple down the Government of National Accord (GNA), has been channeled to a
political process after Turkey provided support to the GNA. However, it is the
international community, rather than visible actors on the ground, that shapes the
political process. But the demonstrations of the Libyan people in Tripoli and Benghazi
has become influential to convert seize fire and political process into a state building
procedure. On the other hand, (in)security environment, which can be conceptualized
as enduring ambiguity through authoritarian regime – partition (of Libya) – survival
– state building, makes the likelihood of establishing order questionable. However,
the Revolution of 2011 in Libya points out that Libyan people has the strength to shape
the ‘moment’. In this context, the research investigates the dynamics of the conflictual
environment and presents the technical significance of Turkish involvement in favor
of the GNA as the turning point. It has been scrutinized how the international
community struggled for the ceasefire and political process for the sake of restraining
the initiative of Turkey and Russia, and how local actors changed their attitudes only
after demonstrations of the Libyan people pushed them. All in all, it is only the Libyan
people who will shape the course of pendulum of conflict and state building to break
the enduring ambiguity
Künye
Aslan, M.(2021) Libya’nın ‘Kalıcı Belirsizliği’: Birçok Yanlıştan Tek Doğru ve Açmazlardan Bir Sonuç Çıkartmak? Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi, 4(1), 1-20. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tsbder/issue/60861/902198
Anahtar Kelimeler
Libya, Halife Hafter, Ulusal Mutabakat Hükümeti, Kalıcı Belirsizlik.
Keywords
Libya, Khalifa Haftar, Government of National Accord, Enduring Ambiguity.
